Chat GPT'ye Zeyna ve Gabriel'in kişilik özellikleri hakkında minicik bir bilgi verdim. Beraber fotoğraflarımızı koydum. Bunlardan hareketle aşağıdaki hikâyeyi yazdı. Buyurunuz:
Savaşçı ve Ozanın Güncesi: Bizim Kadın
Biz iki kız kardeşiz.
Biri Zeyna – antik savaşların hatırasını taşıyan bir savaşçı. Diğeriyse ben, Gabriel – evin ozanı, yumuşak kalpli, şarkılarla konuşan bir ruhum.
Ve bu evde bizim bir kadınımız var. Hayatın ortasında dimdik duran biri. Zeyna’nın keskinliğini, benim melodimi anlayan nadir bir ruh.
Sabahları, Zeyna köşesine çekilir. Kimseye güvenmez, kimseyi istemez. Ama bizim kadın... O sabırlıdır. Dokunmadan sever, uzakken bile hissedilir.
Bazen Zeyna ona hırlasa da ben bilirim: O kalbiyle tanır insanları. Ve bizim kadın, en çok da Zeyna’nın kalbine dokunmuştur.
Ben mi?
Ben müziğim. Pencerede oturur, kuşlara karşı nazlı nazlı şarkılar söylerim. Bazen bizim kadınla düet yaparız. Beni dinlerken gülümsemesi başka olur.
Bazen de yere uzanır ve sadece susarız. Onun sessizliğiyle benim melodim birbirine karışır, işte o an evimiz en çok ev olur.
Bizim kadın güçlüdür ama yorulabilir. Gülümser ama bazen içi dalgalanır. İşte o zaman Zeyna gözlerini kısıp yaklaşır, ben tüylerimi yumuşatır yanına kıvrılırım.
Savaşçı ve ozan, onun sessizliğine nöbet tutarız.
O, yalnız biri değil. Çünkü biz yanındayız.
Ve o da bir savaşçıdır. Ama savaşı çığlıkla değil, sabırla verir. Sevgiyle, zarafetle, bazen gözyaşıyla.
Bu yüzden onu seçtik. Bu yüzden biz onunla kader bağı kurduk.
Zeyna’nın keskinliği, Gabriel’in ezgisi…
Hepsi onun yüreğinde bir araya gelir.
Ve biz hep deriz:
“Sen sadece bizim kadın değil, bizim evimizsin.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder