26 Mayıs 2025 Pazartesi

Chat GPT'den Bir Hikâye "Savaşçı ve Ozanın Güncesi: Bizim Kadın"

Chat GPT'ye Zeyna ve Gabriel'in kişilik özellikleri hakkında minicik bir bilgi verdim. Beraber fotoğraflarımızı koydum. Bunlardan hareketle aşağıdaki hikâyeyi yazdı. Buyurunuz:


Savaşçı ve Ozanın Güncesi: Bizim Kadın

Biz iki kız kardeşiz.
Biri Zeyna – antik savaşların hatırasını taşıyan bir savaşçı. Diğeriyse ben, Gabriel – evin ozanı, yumuşak kalpli, şarkılarla konuşan bir ruhum.

Ve bu evde bizim bir kadınımız var. Hayatın ortasında dimdik duran biri. Zeyna’nın keskinliğini, benim melodimi anlayan nadir bir ruh.

Sabahları, Zeyna köşesine çekilir. Kimseye güvenmez, kimseyi istemez. Ama bizim kadın... O sabırlıdır. Dokunmadan sever, uzakken bile hissedilir.
Bazen Zeyna ona hırlasa da ben bilirim: O kalbiyle tanır insanları. Ve bizim kadın, en çok da Zeyna’nın kalbine dokunmuştur.

Ben mi?
Ben müziğim. Pencerede oturur, kuşlara karşı nazlı nazlı şarkılar söylerim. Bazen bizim kadınla düet yaparız. Beni dinlerken gülümsemesi başka olur.
Bazen de yere uzanır ve sadece susarız. Onun sessizliğiyle benim melodim birbirine karışır, işte o an evimiz en çok ev olur.

Bizim kadın güçlüdür ama yorulabilir. Gülümser ama bazen içi dalgalanır. İşte o zaman Zeyna gözlerini kısıp yaklaşır, ben tüylerimi yumuşatır yanına kıvrılırım.
Savaşçı ve ozan, onun sessizliğine nöbet tutarız.

O, yalnız biri değil. Çünkü biz yanındayız.
Ve o da bir savaşçıdır. Ama savaşı çığlıkla değil, sabırla verir. Sevgiyle, zarafetle, bazen gözyaşıyla.
Bu yüzden onu seçtik. Bu yüzden biz onunla kader bağı kurduk.

Zeyna’nın keskinliği, Gabriel’in ezgisi…
Hepsi onun yüreğinde bir araya gelir.

Ve biz hep deriz:

“Sen sadece bizim kadın değil, bizim evimizsin.”

12 Mayıs 2025 Pazartesi

Çömlek Peyniri Yapımı

Karar verdim, öğrendiğim yöresel ıvırları da bu blogda paylaşacağım. Bir yerlerde bulunsun, bana lazım olmasa başkasına lazım olur, bir şekilde fayda sağlarız etrafa.

Bugünün konusu çömlek peyniri. Daha taze yaptım. Bilgilerim pırıl pırıl. Hiç kaçmamalı bu. 3 ya da 4 gün süren bu işi anlatıyorum:

Adım 1: Artık nereden satın aldıysak tuzsuz taze beyaz peyniri (mümkünse yağlıca bir peynir) bol suya koyuyoruz. 2 ya da 3 gün boyunca günde 2 kere suyunu değişiyoruz ki değişirken de yıkıyoruz. Taze peyniri suda bekletirken yeşilimsi bir su daha çıkar. Amacımız o yeşilliğin hiç kalmaması. Suda yeşillik kalırsa peynir bozuluyormuş. 

Adım 2: Suyunda yeşil kalmamış peyniri alıyoruz bir leğene, başlıyoruz ezme. Yoğura yoğura eziyoruz. İri kalan parça olursa onu da elimizle parçalıyoruz. Lor peyniri gibim bir şey oluyor. Sonra tuzlayıp edip çuvala dolduruyoruz. 

Adım 3: Çuvalı bir güzel çiğneyip ilk suyunu attırıyoruz. 

Adım 4: Çuvalın üstüne ya kocaman taş koyarak iyice sıktırıyoruz ya da mengene mantığı ile çalışan sıkma makinesine koyuyoruz. O basınçla bekleyen ve suyu iyice çıkan peyniri bir leğene ya da plastik örtüye alıyoruz. 

Adım 5: Yine peyniri iyice yoğuruyoruz, biraz daha tuz ekliyoruz. Tadına bakıyoruz. Biraz tuzlu olması lazım ki peynir dayansın. Parçalı peynir kaldıysa onları de yine ezip parçalıyoruz. Dilerseniz bir miktar da çörek otu atabilirsiniz bu adımda.

Adım 6: Temiz çömleği alıp tabanına iki tutam tuz serpiyoruz. Çömleği sallayarak tuzu tabanda yayıyoruz.

Adım 7: Peyniri az az çömleğe ekleyerek başlıyoruz basmaya. Çömleğin kenarlarında boşluk kalmamalı yoksa peynir bozulur. Tüm gücümüzle bastırıyoruz, kenarlara özel çaba harcıyoruz.

Görsel 1: Çömleğe basış

Adım 8: Çömlek dolunca üstüne tekrar tuz serpiyoruz. Beyaz, ince bir bezi çömleğin tepesine göre kesip en üste koyuyoruz. Alttaki gibi:

Görsel 2: Çömleğe konan ilk örtü

Adım 9: Bir tencerede iç yağ eritiyoruz. Yağın sıvı kısmını örtülü olan çömleğin üstüne döküyor ve böylece çömleğin içini hava almaz hâle getiriyoruz.

Adım 10: Çömleğin ağzına büyükçe bir beyaz örtü geçiriyor, bu örtüyü de yine bir bez ile sıkıca bağlıyoruz. Şunun gibi ama biz beyaz tercih ediyoruz:

Görsel 3: Çömleğin tepesinin kapatılış

Adım 11: Nevşehirlilerin "cıngı taş" dediği, sizlerin hepinizin hepsini sit alanı parçası zannettiği peribacalarından da dağılmış, Nevşehir'in yöresel taşından oluşan havuzun içine çömleğin ağzı aşağı bakacak şekilde çömlekleri gömüyoruz. 

Adım 12: 2 ay kadar sonra çömlekleri gömdüğümüz yerden çıkarıp, çömleklerin içini boşaltıp buzluğa atıyoruz. Tabii ki daha uzun süreli de kalabilir bunlar ancak sorun eskisi gibi tuzlu yapmıyor oluşumuzda. Eskisi gibi tuzlu yiyecek bedensel hareketliliğe sahip olmadığımızdan en iyisi 2 aycık beklemek.

Görsel 4: Olmuş çömlek

Görsel Kaynaklar

Görsel 1: https://www.fibhaber.com/meshur-nevsehir-comlek-peyniri-topraga-gomuluyor

Görsel 2: Kendi bastığım peynir.

Görsel 3: https://www.sutlukabakcekirdegi.com/urun/26/comlek-peyniri

Görsel 4: http://www.cappadociaexplorer.com/image.php?f=200912204014_P.jpg